Over Aart van Dobbenburgh

Aart van Dobbenburgh (1899-1988) was een vooraanstaand Nederlands graficus, bekend om zijn beheersing van de lithografie. Hij werd geprezen om zijn technisch verfijnde, emotioneel geladen werken.

Van Dobbenburghs werk weerspiegelt een breed scala aan thema’s: van sociaal engagement tot de menselijke emotie. Zijn litho’s zijn beroemd om hun aandacht voor detail, subtiele licht-donker contrasten, en de uitdrukking van menselijke kwetsbaarheid.

Zijn atelier in Bentveld, omringd door dennenbomen, fungeerde meer dan vijftig jaar als de kern van zijn creatieve productie. Daar vervaardigde hij indrukwekkende reeksen stillevens, portretten en landschappen. Hij gaf ook les aan de Koninklijke Academie in Den Haag, waar hij invloed uitoefende op een nieuwe generatie kunstenaars.

Tijdens de economische crisis van de jaren 1930 en de Tweede Wereldoorlog bleef hij actief, waarbij hij zowel commerciële opdrachten als persoonlijk werk uitvoerde. Zijn sociaal-ethisch bewustzijn werd in die tijd sterker. Hoewel zijn vroege werk experimenteel en expressief was, werd zijn latere werk ingetogener en naturalistischer, vaak geïnspireerd door een mystieke levensbeschouwing.

Zijn persoonlijk leven kende ook spanningen; zijn complexe relaties en emotionele uitbarstingen contrasteerden met de humanistische boodschap van zijn kunst.

Zijn werk is opgenomen in belangrijke collecties, waaronder het Teylers Museum, en blijft een bron van inspiratie en studie voor kunstliefhebbers en onderzoekers.

Het ontstaan van dit boek

Na het overlijden van Aart van Dobbenburgh in 1988 ontstond bij zijn zoon Boris van Dobbenburgh, de wens een overzichtswerk over zijn vader te schrijven.
Boris van Dobbenburgh was, na 25 jaar in dienst bij uitgeverij Meulenhoff, in 1981 zijn eigen uitgeverij gestart en is jarenlang bezig geweest met het bestuderen en verwerken van artikelen die over Aart verschenen waren.
In februari 2004 overleed Boris; zijn overlijden was niet onverwacht. Het was voor hem een race tegen de klok om het boek af te krijgen. De tekst was klaar en de afbeeldingen waren gefotografeerd. Zijn zoon Tijmen van Dobbenburgh had hem maandenlang geholpen om de lay-out precies te krijgen zoals hij die wilde. Het boek was, als je niet beter wist, al helemaal klaar toen hij overleed.
Zo simpel lag het echter niet; veel afbeeldingen waren gefotografeerd uit boeken en krantenknipsels. De kwaliteit van de fotografie was over het algemeen slecht tot matig. Het was dan ook duidelijk dat het boek opnieuw gefotografeerd en gedigitaliseerd moest worden.
Waar mogelijk zijn alle afbeeldingen opnieuw gefotografeerd en gedigitaliseerd. Waar dit niet mogelijk was, is geprobeerd de oude afbeeldingen te verbeteren.

Dit boek is een eerbetoon aan Boris van Dobbenburgh. Het is duidelijk dat hij dit werk met grote deskundigheid en toewijding heeft voorbereid.